WELKOM BIJ DE FAMILIE VAN PINXTEREN

Half april werd ons, als ouders gevraagd, of dat we het leuk zouden vinden om als gezin, een week te komen logeren in Villa Pardoes. Echter moesten we het natuurlijk geheim houden voor de kinderen. In augustus 2019 kregen we bezoek van 2 lieve ambassadeurs/vrijwilligers verbonden aan Villa Pardoes. Zij kwamen onze 2 kinderen vragen of zij ook graag mee wilden komen. Zowel Tibbe als Björre hoefde niet na te denken op deze vraag. Inmiddels hebben we een week genoten in Villa Pardoes.

Maar wat is Villa Pardoes, wat doen ze, welk doel hebben ze. En dan een van de slogans die Villa Pardoes heeft:

Je gunt elk gezin met een ziek kind een week in Villa Pardoes.

Waren wij dan wel de aangewezen doelgroep? Op al deze vragen hebben we nu een antwoord. Immers was deze week niet zomaar een “standaard” week. Er was iets speciaals.

Deze keer geen blog over een (slecht) product of (slechte) service, maar over een doodnormale tussentijdse vakantie. Nou ja, geen blog over een product of service, dat is ook niet helemaal waar. Zo gingen we op vakantie (dienst) en hebben we een dierentuin bezocht (dienst), zoals de titel al heeft verklapt, en hebben daar ook aanspraak gemaakt op service.

Maar het belangrijkste was toch wel dat onze oudste zoon weer een jaartje ouder werd en dat dit natuurlijk ook op vakantie gevierd moet worden. Alleen hoe we dat in een spreekwoordelijk vat gegoten hebben, is ten tweede. En ja, wat ga je dan doen en hoe ga je het organiseren als je halverwege de heenreis er achter komt dat je (bijna) alles bent vergeten om die verjaardag goed en leuk te vieren.

Ik zit naar buiten te kijken en ondertussen staat op de achtergrond de tv aan. Het is somber weer en het regent. Op de achtergrond hoor ik de nieuwslezer berichten over de zoveelste terroristische aanslag, een verkiezingsuitslag in Engeland die ook met een versplintering van het “politieke landschap” te maken krijgt en hoe Trump steeds verder in de problemen komt.

In mijn achterhoofd hoor ik mijn oma nog zeggen: ”de wereld vernietigd zichzelf”. Is dit geloofwaardig?

Als je zo zit te bedenken dan leven we eigenlijk toch in een hele rare en wispelturige wereld en/of samenleving.

Hier een aantal gedachten: